Template Netwerk TOPAZ Home TOPAZ Archief : 15, 14, 13, 12, ... Colofon          TOPAZ Nummer 8 / 2003 Welkom Een Muzikaal Eerbetoon Competitie de baas Meetkundige matrix van gewijde bouwkunst Helpende hand voor kinderen met ADHD De clown uithangen Wetenswaardigheden over humor Hoe films te kijken? De natuurlijke wetten Een dag in het theater van het leven

Een dag in het theater van het leven

belicht vanuit de kleuren van het spectrum.

Een mens is een caleidoscopisch geheel van processen, dat constant verandert. Het gevoelsleven speelt hierin een belangrijke rol. Proberen we niet - in meer of mindere mate - gevoeliger te worden voor wat er zich in ons en anderen afspeelt en proberen wij niet te begrijpen wat dat betekent en hoe daar een vertaling of expressie aan kan worden gegeven? Dit is een heel belangrijk startpunt voor theater en we doen dat allemaal. Het is het theater met onze partner, kinderen, collega's, met alles dat ons omringt.

Het is enorm gevarieerd en als je met deze ogen kijkt zie je constant theater om je heen, de hele dag. Sommige theaters staan vast en andere zijn nieuw en verrassend. Het is duidelijk dat dit expressieve deel van het leven ons grijpt en bezighoudt. Hoeveel films worden er per jaar niet gemaakt en hoeveel theatervoorstellingen kunnen wij wel niet bezoeken?
De mens is een creatief, theatraal en veelzijdig wezen en kan expressie geven aan vele verschillende frequenties, kwaliteiten en essenties. Hoe wij deze invulling kunnen geven wordt bepaald door het vermogen aan onze gewoonten te ontsnappen en onszelf de mogelijkheid te geven nieuwe ontdekkingen over het leven te doen.

We zijn allemaal acteurs in het theater van het leven en het 'Internationale Spectrum Theater Festival' dat op zondag 13 juli 2003 in Leiden plaatsvond had deze notie als uitgangspunt.

Bart Weber

In de Cobetstraat, de thuisbasis van de Template Stichting, zijn intussen dames bezig met het smeren van honderden boterhammen die als lunchpakketjes zullen dienen. Er heerst een gemoedelijke sfeer, waarin iedereen wordt voorzien van veel lekkere kopjes koffie met warme melk, wat wel nodig was vanwege het knalfeest dat de avond daarvoor had plaatsgevonden, waar iedereen uitbundig had gedanst op 'live' muziek en door DJ's uit verschillende landen geselecteerde hits, met weinig slaap als gevolg.
Alle materialen worden verzameld en naar het park gebracht: tenten, stoelen, tafels, geluidsapparatuur, muziekinstrumenten, voedsel en drank, parasols en niet te vergeten de Thai Sticks. Na een paar uur is het park omgetoverd in een festivalplek en ken je het niet terug!

Zoeloe Zang

Aan het begin van de dag werd een oud Zoeloe-lied ten gehore gebracht op een theatrale manier. Terwijl het koor door het hele park trok en er krachtige klanken klonken, ontstond ter plekke een choreografie die een waardig en bewogen passiespel deed ontspringen. In de brandende zon was het een zinderend gebeuren en het hele park werd in één keer het podium.

Kleurententen

Iedereen weet dat kleur invloed op ons heeft en dat we elke dag kleur bekennen door kleding aan te trekken met kleuren die op dat moment bij ons passen. Wat echter niet algemeen bekend is, is dat kleuren ook energie geven, elk met een eigen frequentie.
Een van de meest natuurlijke kleurencombinaties is het spectrum - de kleuren van de regenboog - en op deze kleurenreeks reageert de mens zeer direct.

Om dit te ervaren werden vanuit Duitsland zeven tenten meegenomen en in het park geplaatst: rood, oranje, geel, groen, blauw, indigo en violet.
Door een test konden bezoekers nagaan aan welke frequentie mogelijk behoefte was en vervolgens kon men dan in een of meerdere tenten gaan zitten om deze kleur in zich 'op te nemen'.

Natuurlijk was het ook mogelijk in alle tenten te gaan zitten en te voelen of er verschil was in effect, om zo een eerste kennismaking met de kracht van deze kleuren te ervaren.

De oude en nieuwe kunst van verhalen vertellen

Een 'Yoert', een tent van Mongoolse nomaden, was speciaal ingericht voor het vertellen van verhalen door het team van de 'Ring van Turquoise', met kussens en kleden op de grond. Als je naar binnen stapte waande je je in een andere wereld. Na het 'Er was eens...' volgde steevast een bijzonder verhaal. Voor veel bezoekers was dit een rijke ervaring. 'Uit het leven gegrepen' momenten kregen extra waarde door ze aan anderen te vertellen; je krijgt jezelf terug als je iets van jezelf weggeeft.

Thai Stick dansen

Op een andere plek in het park was luid gekletter van tegen elkaar slaande lange houten stokken te beluisteren. Wat was hier aan de hand? Hier kon je, op een disconummer van Donna Summer, begeleid door krachtige drumslagen, de eerste beginselen van het Thai Stick dansen leren. Een oude kunst die nog steeds wordt beoefend door de monniken van kloosters in Thailand, India, de Filippijnen en Vietnam. Terwijl de lange palen elkaar met een ferme slag raakten en daarna weer van elkaar werden verwijderd, was het voor de deelnemer de kunst om er in een bepaald patroon tussendoor te springen en op tijd weer de voeten in veiligheid te brengen. Zo niet, dan was een confrontatie met de palen het gevolg. Oriëntatie, concentratie, focus, mentale discipline, coördinatie, enthousiasme, teamwerk en andere kwaliteiten kunnen op deze manier zeer direct worden aangesproken en getraind en na enig oefenen ontstaat er een innerlijk balancerende concentratie. De spanning voor de eerste sprongen en de voldoening van het succes wisselen elkaar af. Ook de kinderen hadden hier de grootste lol in en met grote precisie plaatsten ze hun voetjes tussen de bewegende stokken.

Musica, Musica...

De hele dag door was er 'live' muziek. Een diverse en constant veranderende groep muzikanten uit allerlei landen improviseerde muziek in zeer afwisselende stijlen. Van Iers tot Marokkaans tot Grieks tot Nederlands, Duits, Engels tot een combinatie van allerlei essenties en zelfs Italiaanse aria's en Russische melodieën.

Op een gegeven moment werd er heftig gedrumd door eenieder die zich daartoe aangetrokken voelde. Sommigen waren er duidelijk bedreven in en toonden hun muzikale kwaliteiten en anderen gaven zichzelf de kans om het eens te proberen. Het geheel van mensen dat grotendeels nog nooit met elkaar gespeeld had, paste wonderwel bij elkaar en wist een gedreven en levendig ritme ten gehore te brengen, met veel improvisaties. Op het eind werd de band verrast door de observaties van een blinde man die naar de muziek was komen luisteren. Hij gaf aan welke kenmerken en kleuren hij erin kon herkennen.

Spectrum dansen

Opeens verschenen er vier danseressen die op zeven verschillende stukken muziek een spectrumdans opvoerden. Elke dans had een duidelijk ander karakter en veroorzaakte een andere reactie bij het publiek. Van zeer gedecideerde passen en bewegingen (rood) tot een gepassioneerde variatie (geel) tot een humoristische en vrolijke stijl (groen).
Ook hier werd weer duidelijk hoe, door op simpele wijze een specifiek kenmerk van een kleur uit te werken, een boeiend en aantrekkelijk theater kan ontstaan.

Oosterse dansen

Na een muzikaal intermezzo stond er in vol ornaat een oosters geklede vrouw die gepassioneerd en gedecideerd haar kunsten toonde van het voor ons vaak als oppervlakkig beoordeelde buikdansen. Een rijke variatie van bewegingen en technieken passeerde de revue, gedragen door Egyptische ritmes en melodieën. Het boeiende van deze dansstijl is dat, wanneer het niet op een entertainment niveau wordt gedaan, een zeer rustige en verkoelende werking heeft.

Het publiek kon na deze demonstratie zelf een poging wagen en zowel mannen als vrouwen leefden zich uit en het is mogelijk dat er die avond een paar op ongewone plekken wat spierpijn hebben gevoeld!

Het bevrijdend effect van zang

Een groot koor van deelnemers en bezoekers vormde zich op het grote grasveld waarna er intens werd geëxperimenteerd met de menselijke klankkast. Het proberen stond voorop, niet de perfecte noot, en dat gaf voor velen een bevrijdend gevoel.

Humor

Enkele leden van het Mozaïektheater uit Engeland, maakten mini- theatertjes met en voor bezoekers, bijvoorbeeld door een 'onzichtbare hond' uit te laten, maar ook door een mime-spel met hoeden en ballen, met veel humor, waar iedereen totaal in opging. Met name de kinderen vonden het prachtig, maar ook de volwassenen moesten hartelijk lachen om de komische en hilarische capriolen.

Creativiteit

In de teken- en schildertent lagen alle materialen klaar voor iedereen die zich op deze dag wilde uitdrukken door het creatief gebruik van kleur op papier.

De voorbereiding voor deze dag was al maanden gaande, maar slechts twee dagen van tevoren kwamen alle deelnemers uit Nederland, Duitsland, Engeland, Denemarken, Noorwegen, Amerika, Cyprus, Griekenland, Frankrijk, België, Rusland en Italië - ongeveer 100 mensen - bij elkaar om muziek te maken, te dansen, verhalen te vertellen, te onderzoeken, te zingen en technische ondersteuning te verlenen.

Het geheel kwam wonderwel bij elkaar en omdat iedereen vanuit hetzelfde motief werkte, leek het na een paar dagen of iedereen al jaren samenwerkte. Als je het park van een afstandje bekeek zag je veel verschillende activiteiten, maar tegelijkertijd stond niets op zichzelf en was alles met elkaar verbonden in een geheel.

Tijdens de voorbereidingen voor het festival werd het duidelijk dat vrijheid, improvisatie en spontaniteit een belangrijke rol zouden gaan spelen, samen met menselijkheid en openheid. Hoewel de indeling van de inrichting van het park wel vaststond, zou de invulling van het programma grotendeels ter plekke gebeuren en dat bleek uitstekend te werken.

Het festival was niet bedoeld als concert of als een demonstratie, maar als levend theater, waaraan bezoekers die het park binnenkwamen ook zelf konden meedoen, door met de band mee te spelen, zich te laten testen in de kleurententen, te Thai Stick dansen of door de magische wereld van de verhalentent van de 'Ring van Turquoise' binnen te stappen.

Voor veel bezoekers was dit Festival daarom een uniek gebeuren. Al was het alleen al vanwege de rustige en prettige sfeer die over het hele park voelbaar was. Een soort harmonie die alleen mogelijk is wanneer mensen in harmonie met elkaar samenwerken, zonder zich bewust te zijn van afkomst, religie, huidkleur, sociale of culturele status.

Ergens 'in' zitten voor een korte tijd, zonder zorgen, zonder angst, zonder oordeel, met als enige wens dat het theater door kan gaan.

Als een groep mensen zich gezamenlijk inzet om iets van waarde te creëren, waarin iedereen een plaats heeft: groot en klein, jong en oud, actief deelnemend of observerend en alles bevestigt dat dit daadwerkelijk gebeurt, dan is er weer een extra dag geweest die de wereld een stukje beter maakt. Elke poging is er een en het belangrijkste is wel het vertrouwen in het proberen en de wetenschap dat elke stap telt.

Het overwinnen van gereserveerdheid en het durven stappen uit de vaak krachtige gewoontes, zonder dat het duidelijk is waar de volgende stap moet worden gezet, getuigt van moed en geloof en is tegelijkertijd veel gemakkelijker dan je zou denken. Voor veel deelnemers was dit een belangrijk deel van de ervaring.

Altijd is de vraag: hebben we ons best gedaan? Kan het beter, anders, effectiever?

Deze vragen nemen we mee naar de volgende dag en volgende ervaring, om het levende theater weer een kans te geven. Zonder meer kunnen we stellen dat het een succes was, voor de organisatoren, de deelnemers, de bezoekers, het park zelf en voor de toekomst.

top | TOPAZ Home | Template Netwerk